- 0
- 14 آذر 1401
معرفی گزارش
آثار همهگیری کرونا بر زندگی اجتماعی مردم جهان به این سال و ماهها تمامی ندارد. کرونا بر همه ابعاد زندگی انسان اثر گذاشت. یکی از بخشهایی که بیشترین آسیب را از این همهگیری جهانی دید، بخش آموزش بود. در کشورهایی که نظام آموزشی ضعف بیشتری داشت آسیب کرونا هم بیشتر خودش را نمایان کرد. افزایش شمار بازماندگان از تحصیل و اثر جدی بر کیفیت آموزش دانشآموزان مواردی نیست که بتوان از به آسانی از آنها چشم پوشید. آموزش فراگیر و باکیفیت یکی از پایههای توسعه پایدار است و روشن است که بدون داشتن چنین نظامی سخن از توسعه به مثابه یک شوخی تلخ است. «پیام ما» برای بررسی ابعاد آثار کرونا بر کیفیت آموزش در کشور با احمد میدری، معاون رفاه دولت پیشین و علی اصغر فانی وزیر پیشین آموزش و پرورش گفتوگو کرده است. میدری و فانی هر دو از پیامدهای هولناک کرونا بر نظام آموزشی گفتند و خواستار شکلگیری یک پیش ملی برای همکاری دولت و مردم به منظور بهبود وضع موجود شدند.
دانلود مصاحبه
تاثیر کرونا بر هیچ بخشی از زندگی اقتصادی، اجتماعی و… به اندازه آموزش نبوده است زیرا بقیه بخشها میتوانند برگردند. مثلا بخش گردشگری در کرونا خیلی آسیب دید ولی به محض اینکه شاید نسبتا بهبود پیدا کرد. در سیستم آموزشی تاثیرات ماندگاری داریم که اگر آنها را خوب درک نکنیم میتواند نسلهای آینده را اسیر شرایط کرونا کند. گزارشی را سازمان یونیسف به همراه یونسکو و بنیاد بیل گیتس تهیه کردند که تاثیر کرونا را بر جهان مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس اطلاعاتی که در این گزارش آمده است در طول یک دهه آینده اگر ما اقدامات موثر برای جبران آثار کرونا نداشته باشیم چیزی حدود ۲۱هزار میلیارد دلار از درآمد کل بشر یعنی سالانه دوهزار میلیارد دلار درآمد بشر کاهش پیدا میکند. زیرا انسانهایی که در این دوره از آموزش حضوری محروم ماندند نمیتوانند کارآفرینیها تواناییها و حتی انعطافپذیری – که یکی از مهمترین ویژگی در زندگی اجتماعی است – را داشته باشند. زندگی با همسالان میتواند انسان را منعطف کند. دانشآموزی که دو سال مدرسه نرفته است عادتهای غلط رفتاری یادگیری در او شکل گرفته است. بر اساس این گزارش حدود ۱۶ درصد تولید ناخالصی داخلی در این یک دهه کاهش پیدا میکند و باید دولتها به کمک ملتها اقداماتی انجام دهند. براساس اطلاعاتی که در این گزارش آمده است همه کشورها با پدیدهای به نام ضعف تحصیلی روبهرو شدهاند. دو پدیده فقر یادگیری را تشکیل میدهد ۱. دانشآموزانی که مدرسه نمیروند ۲. بچههایی که در مدرسه هستند اما آموزش لازم را نمیبینند. بر اساس این تخمین در دنیا ۵۷ درصد دانشآموزان در دوره ابتدایی یادگیری لازم را ندارند که این آمار در دوران کرونا به ۷۰ درصد رسیده است. این آمار در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا از ۶۳ درصد به ۷۰ درصد افزایش پیدا کرده است. بر اساس تخمینهایی که سازمانهای بینالمللی در مورد ایران در دوره ابتدایی دارند خوشبختانه کودکان بازمانده تحصیلی خارج از مدرسه زیادی نداریم. بر اساس تخمینهایی که امروز بر آن اتفاق نظر وجود دارد ۱۴۰ هزار کودک ابتدایی قبل از کرونا به مدرسه نمیرفتند که حدود ۳۰ هزار نفر آنان کودکان دارای معلولیتاند و توانایی مدرسه رفتن ندارند. اما ۱۱۰ هزار کودک به دلایل فرهنگی یا اقتصادی مدرسه نمیرفتند.